استارلینک چیست؟

استارلینک (Starlink) یک صورت فلکی ماهواره‌ای با پوشش اینترنتی جهانی است. به‌ویژه در مناطق روستایی و دورافتاده که در آن اتصال سنتی اغلب وجود ندارد. پروژه Starlink توسط اسپیس ایکس (SpaceX) توسعه یافته است؛ یک شرکت هوافضای خصوصی که در سال 2002 توسط ایلان ماسک تاسیس شد. اگر می‌خواهید بدانید که استارلینک چیست و چه کاربردی دارد، تا انتهای مطلب همراه ما باشید.

روش کار استارلینک چیست؟

استارلینک (Starlink) از یک فناوری پیشرفته تحت عنوان اینترنت ماهواره ای استفاده می‌کند. این فناوری برای دهه‌ها وجود داشته است و از سیگنال‌های رادیویی برای انتقال داده‌ها به جای تکیه بر کابل یا فیبر نوری استفاده می‌کند.

اما روش کار استارلینک چیست؟ روش کار آن به این شکل است که ابتدا سیگنال‌هایی توسط ایستگاه‌های زمینی به ماهواره‌های در حال چرخش به دور زمین ارسال شده و سپس آن اطلاعات توسط ماهواره‌ها به تجهیزات کاربران منتقل می‌شوند. البته ایستگاه‌های زمینی در حال منسوخ شدن هستند و ماهواره‌های جدیدتر خودشان با یکدیگر ارتباط لیزری برقرار می‌کنند.

هر ماهواره استارلینک فقط 573 پوند (260 کیلوگرم) وزن دارد و دارای طراحی مسطح است. بنابراین تنها یک موشک اسپیس ایکس مدل فالکون 9 قادر به پرتاب 60 ماهواره به‌طور همزمان خواهد بود. تا نوامبر 2024 تعداد 6764 ماهواره Starlink در مدار قرار دارند که از این تعداد 6714 ماهواره در حال کار هستند.

هدف اصلی استارلینک ایجاد یک شبکه با تاخیر کم است که از محاسبات پرسرعت روی زمین پشتیبانی می‌کند. دستیابی به اتصال جهانی با تاخیر کم یک چالش مهم است، بنابراین شرکت SpaceX قصد دارد نزدیک به 42 هزار ماهواره کوچک (به اندازه یک تبلت) را در مدار پایین برای رفع این نیاز مستقر کند. این تاسواره‌ها (CubeSat) پوشش شبکه محکمی را در مدار پایین زمین ارائه می‌دهند.

ویژگی های استارلینک چیست؟

درحالی‌که استارلینک با رقابت سایر ارائه‌دهندگان اینترنت ماهواره ای مانند OneWeb، HughesNet، Viasat و Amazon هم روبرو است، ویژگی‌های متمایزکننده زیر را ارائه می‌دهد.

شبکه گسترده

استارلینک به‌جای تکیه بر چند ماهواره بزرگ از هزاران ماهواره کوچک‌تر استفاده می‌کند. این امر باعث ایجاد یک شبکه گسترده از ماهواره‌های در حال چرخش در مدار زمین شده است. ماهواره‌هایی که تعداد آن‌ها روز به روز نیز افزایش می‌یابد.

استفاده از مدار پایینی زمین

ماهواره‌های آن در حدود 342 مایلی (550 کیلومتری) بالاتر از سطح زمین کار می‌کنند. این امر سرعت اینترنت و زمان تاخیر را در مقایسه با سیستم‌های اینترنت ماهواره ای سنتی بهبود می‌بخشد. چرا که آن‌ها با فاصله در حدود 22000 مایل (35.405 کیلومتر) در مدار زمین شناور هستند.

ارتباطات لیزری

اما منظور از فناوری دگرگون‌کننده ارتباطات لیزری در استارلینک چیست؟ جدیدترین ماهواره‌های Starlink شامل فناوری ارتباط لیزری هستند که به آن‌ها امکان تبادل سیگنال بین یکدیگر را می‌دهد. این امر موجب کاهش وابستگی به ایستگاه‌های زمینی تبادل سیگنال خواهد شد.

ظرفیت پرتاب بالا

قابلیت‌های پرتاب قوی SpaceX امکان استقرار مکرر ماهواره را در مدار زمین فراهم می‌کند. این کار با موشک فالکون 9 انجام می‌شود که امکان فرود دارد. امری که هزینه پرتاب ماهواره‌ها را تا حد بسیار زیادی کاهش می‌دهد.

وضعیت سرعت اینترنت استارلینک چیست؟

اکثر کاربران می‌خواهند بدانند که وضعیت سرعت اینترنت استارلینک چیست؟ در حال حاضر استارلینک حجم داده‌های نامحدودی را با سرعت اینترنت تا 150 مگابیت در ثانیه (Mbps) ارائه می‌دهد. در ضمن قصد دارد این نرخ را در آینده نزدیک دو برابر کند. در تست‌های سرعت اخیر Starlink توانست به بالاترین سرعت متوسط ​​دانلود خود یعنی 160 مگابیت در ثانیه در لیتوانی دست یابد. سرعت دانلود Starlink در کشورهای دیگر متفاوت و به شرح زیر بود.

• ایالات‌متحده: 91 مگابیت در ثانیه
• کانادا: 97 مگابیت در ثانیه
• استرالیا: 124 مگابیت در ثانیه
• مکزیک: 105.91 مگابیت در ثانیه (سریع‌ترین اینترنت ماهواره ای در آمریکای شمالی)

طبق اطلاعات موجود در وب‌سایت Starlink، کاربران می‌توانند انتظار سرعت بالا و تاخیر کمتر از 20 میلی‌ثانیه را در بیشتر مناطق داشته باشند.

روش اتصال به استارلینک چیست؟

پس از خرید استارلینک، کاربران یک جعبه دریافت می‌کنند که شامل یک بشقاب یا دیش ماهواره، یک پایه دیش و یک مودم روتر Wi-Fi است. همچنین یک کابل برق برای مودم و یک کابل 1.5 متری برای اتصال دیش به روتر در جعبه وجود دارد.

اما روش اتصال به استارلینک چیست؟ برای شروع، مشتریان باید دیش ماهواره‌ای را برای دریافت سیگنال تنظیم کنند، این کار به‌صورت دستی (در مدل‌های قدیمی‌تر) یا به‌صورت خودکار (در مدل‌های جدیدتر) انجام می‌شود. سپس، پهنای باند از دیش به مودم روتر منتقل می‌شود.

Starlink گزینه‌های گوناگونی را برای نصب دیش، به‌صورت مناسب برای حیاط، پشت‌بام و فضای بیرونی خانه ارائه می‌دهد. علاوه بر این، یک اپلیکیشن Starlink برای اندروید و iOS در دسترس است که از واقعیت افزوده برای کمک به کاربران در انتخاب مکان و موقعیت بهینه برای نصب دیش خود استفاده می‌کند.

کارکرد استارلینک در انواع شرایط جوی

اینترنت Starlink برای مقاومت در برابر شرایط آب‌وهوایی مختلف ساخته شده است. طبق اطلاعات وب‌سایت این شرکت، استارلینک برای کار در دماهای شدید و آب‌وهوای خشن از جمله سرما و گرما، باران شدید، برف و تندباد «طراحی و آزمایش شده است» و حتی می‌تواند برف را آب کند! در اینجا نحوه عملکرد تجهیزات Starlink در شرایط مختلف جوی آمده است.

آب‌وهوای ابری

روزهای ابری معمولا بر عملکرد Starlink تاثیر نمی‌گذارد. بااین‌حال، ابرهای طوفان‌زا می‌توانند سیگنال‌ها را به‌دلیل باران تولید شده مختل کنند. افزایش رطوبت و چگالی می‌تواند سیگنال‌های ماهواره‌ای را تا حدی کاهش دهد.

باران

باران خفیف معمولا تاثیر قابل‌توجهی بر سیگنال ندارد، اما باران شدید می‌تواند کیفیت اینترنت را کاهش دهد. ابرهای متراکم‌تر همراه با باران شدید می‌توانند سیگنال‌های رادیویی رد و بدل شده بین ماهواره‌های Starlink و دیش را مسدود کنند.

باد

اگر دیش استارلینک به‌خوبی نصب و کاملا ایمن شده باشد، اصلا تحت تاثیر بادهای شدید قرار نمی‌گیرد. ضمنا عملکرد «آنتن آرایه فازی» ماهواره‌ها را بدون نیاز به حرکت فیزیکی ردیابی می‌کند که خطر قطع سیگنال را کاهش می‌دهد.

برف

بارش برف خفیف معمولا بر سیگنال تاثیر نمی‌گذارد، اما برف سنگین در صورت تجمع روی دیش می‌تواند عملکرد آن را مختل کند. البته دیش استارلینک دارای عملکرد خودگرمایشی است که برف را ذوب می‌کند، اما در صورت تجمع بیش از حد برف روی دیش، به تمیز کردن دستی آن نیاز دارید.

تگرگ

مشابه باران و برف، تگرگ سنگین می‌تواند بر کیفیت سیگنال تاثیر منفی بگذارد. درحالی‌که عملکرد گرمایش می‌تواند به دیش کمک کند، تجمع قابل‌توجه یخ ممکن است نیاز به حذف دستی داشته باشد.

مه

اما تاثیر مه روی سیگنال استارلینک چیست؟ مه معمولی روی سیگنال استارلینک تاثیر نمی‌گذارد، اما مه غلیظ  به‌طور بالقوه می‌تواند باعث وقفه‌هایی در عملکرد آن شود. چرا که مه سنگین، حاوی رطوبت زیاد و به اندازه کافی متراکم است و موجب اختلال در سیگنال ماهواره‌ها می‌شود.

نقاط پوشش استارلینک چیست؟

برای بررسی در دسترس بودن اینترنت Starlink در سراسر جهان و مشاهده اینکه آیا در منطقه شما قابل دسترسی هست یا خیر می‌توانید از نقشه تعاملی آن استفاده کنید. این نقشه مکان‌هایی را نشان می‌دهد که Starlink در آن‌ها در دسترس است. ضمنا مناطقی در لیست انتظار قرار دارند و مناطقی هم تحت عنوان «عرضه به‌زودی» علامت‌گذاری شده‌اند.

طبق اطلاعات صفحه اصلی وب‌سایت استارلینک، این شبکه اینترنت ماهواره ای برای مناطقی ایده‌آل است که اتصال غیرقابل‌اعتماد دارند یا اصلا اینترنت در دسترس آن‌ها قرار ندارد. به‌طور کلی، مردم در سراسر جهان از Starlink برای دسترسی به آموزش، خدمات درمان و پشتیبانی ارتباطی در هنگام بلایای طبیعی استفاده می‌کنند.

جمع بندی

امیدواریم با خواندن این مطلب دانسته باشید که استارلینک چیست و چگونه کار می‌کند. این تجهیزات، یک سرویس اینترنت ماهواره ای متعلق به شرکت SpaceX است. از شبکه‌ای از ماهواره‌های مدار پایین برای ارائه اینترنت پرسرعت و با تاخیر کم در سراسر جهان و به‌ویژه در مناطق دورافتاده و بدون زیرساخت استفاده می‌کند. کاربران از طریق کیت Starlink که شامل دیش، روتر و سایر لوازم جانبی است به شبکه متصل می‌شوند. اینترنت استارلینک سرعت بین 50 تا 250 مگابیت بر ثانیه دارد و هدف اصلی آن افزایش دسترسی به اینترنت در مناطق محروم و بهبود کیفیت ارتباطات جهانی است.

سوالات متداول

1. استارلینک چگونه کار می کند؟

استارلینک با استفاده از مجموعه ماهواره‌های در حال چرخش در مدار پایین زمین، سیگنال‌های اینترنتی را مستقیما به آنتن‌های کاربران ارسال می‌کند و نیازی به زیرساخت‌های زمینی ندارد.

2. استارلینک برای چه کسانی مناسب است؟

سرویس استارلینک برای افرادی مناسب است که در مناطق دورافتاده، کم دسترسی یا توسعه‌نیافته زندگی می‌کنند.

3. سرعت اینترنت استارلینک چقدر است؟

سرعت دانلود اینترنت استارلینک بین 50 تا 250 مگابیت بر ثانیه است و معمولا بین 20 تا 40 میلی‌ثانیه تاخیر دارد.

4. استارلینک چه تفاوتی با اینترنت زمینی دارد؟

استارلینک به زیرساخت‌های زمینی وابسته نیست و دسترسی به اینترنت را در مناطق دوردست هم فراهم می‌کند.

5. آیا استارلینک قابل حمل است؟

بله استارلینک طرحی به نام رومینگ «Roam» دارد که به شما امکان می‌دهد تا در حال حرکت هم از اینترنت آن استفاده کنید.

6. چه مناطقی تحت پوشش استارلینک هستند؟

درحال‌حاضر استارلینک در بسیاری از نقاط جهان فعال است. اما پوشش آن همچنان در حال گسترش است و در برخی مناطق محدودیت دارد.